Door haar ogen

Suzanne

Ik sta in de badkamer, vers uit de douche. Het oudste kind (7) moet daar ook zijn en ik voel haar ogen prikken in mijn rug. Ze bestudeert me uitgebreid. “Mama?” Ik merk dat ik me een beetje schrap zet. De quarantainekilo’s (als je zelf géén corona hebt en dus wel gewoon kan ruiken en proeven is troosteten nooit ver weg) zitten me niet lekker en ik twijfel of het tijdens een lockdown eigenlijk zin heeft om make-up op te doen.

Ze raakt een grillig plekje op mijn heup aan en vraagt wat dat is. Ik weet het eigenlijk niet. … lees verder... “Door haar ogen”

De kunst van het vieren

Suzanne

Afgelopen week was ingewikkeld. Soms heb ik zo’n periode dat verdrietige berichten elkaar zo snel opvolgen, dat mijn emoties even niet meer weten waar ze het zoeken moeten.

Misschien komt het doordat onze gebruikelijke manier van emoties uiten – namelijk elkaar opzoeken, een hand op de schouder, een knuffel – beperkt is, misschien doordat er gewoon echt zoveel gebeurt. Wie het weet mag het zeggen. Een bruiloft, een afscheid, ingewikkeld nieuws om te verwerken.

Ik ben vast niet de enige die soms veel te snel de neiging heeft om te duiden. Om troostende woorden te spreken, hoop te willen bieden. … lees verder... “De kunst van het vieren”

Crisismodus – je bent sterker dan je denkt.

Suzanne

Dag vier. Het is vandaag de vierde dag dat het thuis zowel huis, als school als kantoor is. De vierde dag sinds we de omslag moesten maken naar een hele andere manier van leven, zonder dat we weten hoe lang het gaat duren. Het internet stroomt vol met allerlei praktische tips over thuis onderwijs geven, planningen maken, thuiswerken en zorgen dat niemand tegen de muren oploopt of elkaar in de haren vliegt. Of als dat toch gebeurt: hoe je het dan weer goed kunt maken…

Ook wij hebben als gezin (nou ja, vooral het management van dit gezin) de koppen … lees verder... “Crisismodus – je bent sterker dan je denkt.”

Welkom in Gods huis

Suzanne

Gisteravond keek ik – iets later dan de rest van Nederland, want vakantie enzo, de documentaire ‘Ik ben er geen, ik ken er geen’ op NPO. De documentairemaker, zelf uit een gelovig nest, ging op bezoek bij LHBT’ers die opgroeiden in de kerk – wat had die ervaring voor invloed op hun coming out? Hoe denken ze nu over God, geloof en kerk? 

Ook ik groeide op in de kerk, al is mijn relatie met het instituut wat hobbelig geweest. Mijn jeugd in een vrij doorsnee gereformeerde kerk, wat nu als PKN bestempeld zou worden, mijn puberteit in evangelische kringen … lees verder... “Welkom in Gods huis”

Kostbaarheden uit de Xenos

Suzanne

Die dame daar op de achtergrond was aan het spelen. En gooien met knuffels. Dat mocht niet, en dat wist ze. Je raadt het al… pats! Geurbrandertje van de plank gestoten, in duizend stukjes.
Er waren tranen, er was boosheid – je mag zelf raden wat bij wie. We hadden het over iets stouts of verkeerds doen en dan sorry zeggen. Dat bleek heel spannend. “Want ik weet niet wat er gebeurt als ik dat zeg.” Ik voorspelde dat ze dan een knuffel zou krijgen en dat het dan weer hélemaal goed was tussen ons. Dat hielp. Met een fluisterstemmetje … lees verder... “Kostbaarheden uit de Xenos”

Met mijn ogen open

Suzanne

Bidden doen wij thuis met open ogen. In ieder geval aan tafel, voor het eten. Dat heeft overigens een praktische reden: zodra ik mijn ogen dichtdoe, gooit de peuter iets op de grond, of stort ze zich met haar volledige gezicht in de spinazie die voor haar op tafel staat… Als ik ook maar één keer knipper, is de kleuter alweer verdwenen om onder de tafel een boekje te lezen.

Om de totale chaos voor te zijn, doen we het dus zo: we geven elkaar een hand en kijken elkaar aan. Dan danken we God voor de dag die we … lees verder... “Met mijn ogen open”

Leesvoer: Shameless – A sexual reformation

Suzanne
Shameless Boekomslag
Shameless Random House USA Inc Hardcover 224 bol.com

Combineer theologie en filosofie met crossfit, tattoo’s en soms wat (geheel functioneel) gescheld en gevloek. Dan heb je Nadia Bolz-Weber. Tenminste, dat is het beeld dat je van haar zou kunnen hebben na een vluchtige Google zoektocht. Een zoektocht die toch tenminste tot wat nieuwsgierigheid leidt: wie is die vrouw met die indrukwekkend gespierde en betekende armen en het priesterboordje? 

Ik ‘ken’ Nadia van haar eerdere boeken. Ze was tot voor kort de voorganger van een Lutherse kerk in Amerika, genaamd ‘House for all Saints and Sinners’. Een

… lees verder... “Leesvoer: Shameless – A sexual reformation”

Verhalen in het donker – over Rachel Held Evans

Suzanne

Het was zaterdagavond, 20:00. Zoals elke dag rond die tijd zat ik aan de rand van het bed van mijn kleuter. Ik hield haar hand vast tot ik haar adem voelde verstillen. Ze kan niet alleen slapen. Ze weigert alleen te slapen. En om zeker te weten dat ik echt bij haar bleef kneep ze mijn hand stevig vast. 

Ik gebruik dat halfuurtje in haar schemerige kamer meestal om wat te lezen op mijn iPad, een podcast te luisteren of te mediteren (of bidden, het is maar hoe je het noemt. Maar deze zaterdag was het anders. Via mijn iPad … lees verder... “Verhalen in het donker – over Rachel Held Evans”

Powervrouw

Suzanne

Krijg jij weleens briefjes uit de hemel? Je weet wel, van die tastbare aanwijzingen van God zelf over welke keuze je moet maken, bevestigingen dat je de juiste weg bent ingeslagen? Juist, ik ook niet.

Knopen doorhakken

Ik zit weer in zo’n proces – nadenken over grote dingen, knopen doorhakken, risico nemen. Ooit was ik dan naarstig op zoek naar hulp van boven. “Geef me een teken!!” Eigenlijk kwam dat nooit. Zocht ik misschien naar het verkeerde? Want wat ik wél regelmatig is een lief kaartje van een vriendin, een appje op het juiste moment, of gewoon een gevoel, zo’n innerlijke overtuiging … lees verder... “Powervrouw”